Пак ли те јавна несоница
што те нема на зборното место
во паркот,
кај мовчето,
до реката,
над клупата,
во гранките на липата,
во нашето седело?
Не го сакам веќе мирисот на снегот.
Одамна ме измори спокојот.
Растрепери ги листовите,
Оживеј ги цветовите
- и мене со нив.
No comments:
Post a Comment